ZPA - "PĘPEK ŚWIATA” - Dzień VI

• godz. 19.15
  OPERETKA
  reż. Andrzej St.Dziuk
  Teatr im. St. I. Witkiewicza, Zakopane (Polska)
  Scena Witkacego

OPERETKA Witold Gombrowicz

Autor w Komentarzu do wydanej w 1966 r. Operetki pisał: Ale ... jak tu nadziać marionetkową pustotę operetkową istotnym dramatem? Monumentalny idiotyzm operetkowy idący w parze z monumentalnym patosem dziejowym – maska operetki, za którą krwawi śmiesznym bólem wykrzywione ludzkie oblicze...

To właśnie bowiem Operetka jest tym dramatem, w którym Gombrowicz pokazuje upadek ancien régime’u - religii i władzy z bożej łaski, demokratyzację i wykluwające się z niej upiory totalitaryzmu by wreszcie skończyć – no właśnie.

Jaka może być dzisiaj konkluzja co do dalszej przyszłości świata?

Kim będzie – jest – dzisiaj człowiek?

Cały wywód Gombrowicza ucieleśniony jest w akcji opartej o genialną opozycje merytoryczną stroju i nagości – kultury i natury, reżimu i wolności.

Historia XX w. przedstawiona jest jako sui generis rewia mód, a szaleństwo stroju (kultury) obrazuje schorzenia niszczącej ludzka wolność (podmiotowość) dyktatura ideologii.

Operetka kończy się apoteozą młodości wiecznie nagiej, nagości wiecznie młodej, czyli pierwiastka spontanicznej swobody, która ocalić (może) ma nasze upokorzone człowieczeństwo.

Premiera 14 stycznia 2017, Scena Witkacego


opracowanie tekstu i reżyseria - Andrzej St. Dziuk
scenografia - Jacek Staniszewski
asystent reżysera - Andrzej Bienias
asystent scenografa - Jolanta Solska
choreografia - Anita Podkowa
muzyka - Jerzy Chruściński

występują:

Dorota Ficoń
Jacek Zięba-Jasiński
Emilia Nagórka
Marek Wrona
Piotr Łakomik
Dominik Piejko
Krzysztof Wnuk
Andrzej Bienias
Krzysztof Najbor
Krzysztof Łakomik
Joanna Banasik
Adrianna Jerzmanowska


lokaje:
Katarzyna Pietrzyk
Wojciech Całka
Stanisław Ziemianek
Mateusz Krzysztof
Maciej Polak

złodziejaszki:
Helena Rząsa
Mikołaj Wirowski / Krzysztof Bienias

muzycy:
Jerzy Chruściński - fortepian
Marcin Chryczyk - gitara basowa
Bartosz Dworak - skrzypce
Maciej Gruchacz - gitara elektryczna
Bartłomiej Kraczyński - perkusja
Dawid Makosz - instrumenty klawiszowe

• ok. godz. 22.00
  O NOWYM CZŁOWIEKU
  spotkanie z prof. Piotrem Nowakiem
  Scena A. Bazakbala - Kawiarnia Witkacy

prof. Piotr Nowak – filozof, profesor na Uniwersytecie w Białymstoku, wykładowca w Kolegium „Artes Liberales” UW. Zajmuje się m.in. filozofią starożytną, filozofią polityczną, filozofią literatury oraz filozofią religii. Autor przekładów pism Hannah Arendt, Wystana Hugh Audena, Leo Straussa, Aleksandra Kojève'a, Allana Blooma, Borysa Pasternaka, Wasilija Rozanowa, Andrieja Biełego, Pawieła Fłorienskiego, Jacoba Taubesa. Jest zastępcą redaktora naczelnego kwartalnika filozoficznego „Kronos. Metafizyka – Religia – Kultura” i członkiem Rady Fundacji Augusta hr. Cieszkowskiego.
Wydał między innymi następujące książki: Ontologia sukcesu. Esej przy filozofii Alexandre'a Kojève’a (Gdańsk 2006), Podpis księcia. Rozważania o mocy i słabości (Warszawa 2013), The Ancients and Shakespeare on Time. Some Remarks on the War of Generations (Amsterdam-New York 2014), Hodowanie troglodytów. Uwagi o szkolnictwie wyższym i kulturze umysłowej człowieka współczesnego (Warszawa 2014), Umieram, więc jestem (Warszawa 2016), Puszka z Pandorą (Warszawa 2016). Z prof. Nowakiem będziemy rozmawiać o człowieku powojennym i zarazem zapytamy o wizje nowego człowieka, a także o to, w jakim stopniu ten pierwszy wpłynął i wpływa na drugiego.