Programm


Wszystko co widać. OHIO

Wszystko co widać. OHIO

Sopocki Teatr Tańca zaprasza 14 lutego na spektakl „Wszystko co widać. OHIO” w reżyserii Joanny Czajkowskiej i Jacka Krawczyka.

Nincs aktuális előadás

Ön egy múltbeli eseményre keresett rá. Kérjük, válogasson aktuális kínálatunkból a Jegy.hu keresőjében!

Last event date: 2020. Februar 14. Freitag, 19:00

Dokładnie 10 lat temu w grudniu 2005 roku odbyła się premiera spektaklu „Kwadrat. Wersja 6” inspirowana jednoaktówką „Kwadrat” Samuela Becketta. Po dekadzie autorski duet Czajkowska – Krawczyk ponownie sięga do dzieł tego wybitnego dramaturga. Tym razem punktem wyjścia pracy nad spektaklem stał się tekst „IMPROMPTU. OHIO”, ale całość utkana jest z wątków i obrazów m.in. z „Pierwszej miłości”, „Kroków”, „Katastrofy”, czy nawet zupełnie luźno z „Czekając na Godota”. Widzowie będą mieli możliwość znajdowania znaków i niuansów nawiązujących do dzieł Irlandczyka, ale twórcy przedstawienia pragną, by nawet Ci, którzy nie są zapalonymi „beckettologami” mogli przeżyć opowieść o jedności, rozwarstwianiu, rytmach, absurdach życia, marzeniach, miłości i śmierci.

Koncept, scenariusz, reżyseria, choreografia, kostiumy, scenografia, wykonanie:  Joanna Czajkowska, Jacek Krawczyk
Muzyka: Mariusz Noskowiak
Gościnnie głosu May użyczyła: Sylwia Góra – Weber
Wizualizajce: Łukasz Boros
Światła: Rico
Zdjęcie: Andrzej Pawłowski

Recenzje:

„Subtelny i niezwykle intymny, a przy tym bardzo mocno osadzony w twórczości Samuela Becketta spektakl „Wszystko co widać. OHIO” Sopockiego Teatru Tańca jest godzinną taneczną podróżą w duchu teatru Piny Bausch. Joanna Czajkowska i Jacek Krawczyk zatańczyli w ducie jeden z najlepszych swoich spektakli. […] Pełen napięcia dialog między tancerzami trwa od początku do końca. W jednej ze scen Czajkowska „bawi się” skrępowanym Krawczykiem, wytyczając kierunki i intensywność jego tańca. Jest jak demiurg-reżyser z „Katastrofy” Becketta, zaś kwestie córki z „Kroków” słyszymy z offu w wykonaniu Sylwii Góry-Weber. Bardzo dobrym momentem jest również synchroniczne, ale w jakiś sposób wymuszone i niedokładne wykonywanie swoich choreografii w duecie. Znalazło się też miejsce na tajemnicę (wyznania na ławce), której widzowie nie poznają, oraz pełną czułości bliskość, w różnych odsłonach miewającą inną temperaturę.

Choć spektakl ten przez cały czas pozostaje w duchu twórczości Samuela Becketta, zdecydowanie nie jest poświęcony pustce czy beznadziei ludzkiej egzystencji. Twórców „Wszystko co widać. OHIO” u Becketta interesuje raczej przenikliwe spojrzenie na człowieka jako jednostkę niepozbawioną wad, błądzącą, zmagającą się z trudami egzystencji, ale niezwykle w tym wszystkim prawdziwą.

Na tle pozostałych spektakli Sopockiego Teatru Tańca to przedstawienie wybitne, złożone z szeregu zapadających w pamięć, plastycznych scen, gdzie wszystkie elementy doskonale skomponowano. Warto było czekać pięć lat, by zobaczyć duet taneczny Joanny Czajkowskiej i Jacka Krawczyka w takiej formie.”

Łukasz Rudziński „Mistrzowski Beckett w duchu Piny Bausch” 12.12.2015

Cała recenzja tutaj:
http://kultura.trojmiasto.pl/Mistrzowski-Beckett-w-duchu-Piny-Bausch-recenzja-Wszystko-co-widac-OHIO-n97152.html#tri

„Artyści Sopockiego Teatru Tańca mają dar (lata pracy za sobą, ogromne doświadczenie i wszystko inne, co można by wymienić w tym momencie) do uchwycania w swoim tańcu rzeczy ulotnych. Po spektaklach inspirowanych życiem i twórczością Franza Kafki i Henriego Toulouse-Lautreca („Puste ciało. Okazja do malutkiej rozpaczy”) oraz Antonina Artauda („2 twarze”) sięgają po Becketta – a właściwie wracają do niego po latach. I po raz kolejny atmosfera twórczości artysty, którego biorą na warsztat, unosi się między artystami a widzami. Oprócz oczywistych elementów kojarzących się z tekstami, które wyszły spod pióra irlandzkiego pisarza, takich jak kapelusze, oczekiwanie czy brak tradycyjnej narracji, wytańczone są również inne charakterystyczne dla jego twórczości cechy. Groteskowość i operowanie kontrastem zostały uwypuklone, ale nie przerysowane – w spektaklu widzimy grę między upodobnieniem a różnicą, „kreskówkowością” a psychodelią (do czego przyczyniła się również w dużym stopniu muzyka Mateusza Noskowiaka), trudem a łatwością, smutkiem a uśmiechem. […] Film oraz spektakl taneczny łączą się w całość, jednak nie dzięki temu, że utrzymane są w podobnym charakterze, ale właśnie po beckettowsku są do siebie niepodobne. „To wszystko tutaj” jest impromptu (w dwóch tego słowa znaczeniach – improwizacją oraz intermedium) odegranym przez zespół STT i wprowadzającym do duetu Joanny Czajkowskiej i Jacka Krawczyka. Film i taniec przypominają puzzle o innych wzorach, które jednak okazują się elementami pasującymi do siebie. Właśnie dlatego najlepiej oglądać je razem, jak i razem opisywać, nie będzie więc tutaj osobnych opisów i analiz obydwu form teatralnych, ponieważ nie oddziela się intermedium od następującej po nim jednoaktówki. Powyższy tekst powinien być wystarczającą rekomendacją tej przewrotnej sztuki. Przewrotnej już od samych tytułów – „To wszystko tutaj” wcale nie jest wszystkim, a we „Wszystko co widać. OHIO” najważniejsze jest to, czego nie widać, a co unosi się w powietrzu – klimat skrajnego pesymizmu. Beckett byłby poruszony.”

Malwina Jakóbczyk „Poruszyć Becketta – premiera Sopockiego Teatru Tańca” 15.12.2015

Cała recenzja tutaj:            

http://www.miastokultury.pl/poruszyc-becketta-premiera-sopockiego-teatru-tanca/

„Spektakl można odebrać jako trójdzielny i klamrowy. Poznajemy bohaterów w momencie, gdy zaczynają odczuwać potrzebę wyjścia poza starzejącą się nieruchliwość i to, w co zostali wpisani. Statyczność póz nabiera uzasadnienia dopiero w momencie ruchu, który ma prowadzić do spotkań na poziomie duetu i z samym sobą. Tancerze początkowo są na równym poziomie poszukiwań sensów, ale z czasem Czajkowska wprowadza pewien układ zależności, zaczyna konfrontować siebie wobec cielesności i obecności Krawczyka. Udaje się jej określić swoje czasowe miejsce jako partnera, towarzyszki i opiekunki. Dzięki temu do niezapomnianych przejdzie scena z cyklamenem (w każdym razie przypominał fiolek alpejski), w której podano w niemal kuglarski sposób możliwą radość pierwszej miłości. Tancerze dalej  inspirując się tekstami Becketta, demonstrują czułe przywiązanie w możliwym cierpieniu i potem pustce. Ostatecznie, narzucają sobie i na siebie rodzaj katastrofalnej tragiczności. […] Uważne podejście do artystycznej materii od lat wyróżnia Sopocki Teatr Tańca, również jego założycieli. Z ogromną przyjemnością oglądałam najnowszą propozycję STT, ponieważ niemal wszystkie elementy spektaklu były wysmakowane i odpowiednio podane. Światło sterowane przez Rico „lepiło” dodatkowe znaczenia, pozostając raz tłem, raz nowym istnieniem. Muzyka Mariusza Noskowiaka po raz kolejny pozytywnie zaskakuje. W jednych scenach jest niezwykle dynamiczna, wręcz drapieżna także przez swoją głośność, w innych ilustracyjnie prowadzi bohaterów, roszcząc sobie prawo do przewodzenia, odwrotnie niż w procesie powstawania spektaklu. Wizualizacje Łukasza Borosa rozszerzają pole widzenia. Niewielka przestrzeń Teatru na Plaży „pęka” przenosząc widza w rożne wymiary i nowe miejsca, kojarzone z prawdopodobną opowieścią bohaterów.

Joanna Czajkowska i Jacek Krawczyk przedstawili po raz kolejny swoją wizję tańca opartego na wielowątkowej improwizacji i poruszeniach, a także dojrzałość w komplementarnym podejściu do artystycznego dzieła. „

Katarzyna Wysocka „Niewiele już zostało do opowiedzenia, czyli duet Joanny Czajkowskiej i Jacka Krawczyka” 18.12.2015

Cała recenzja tutaj:

http://www.gazetaswietojanska.org/index.php?id=2&t=1&page=51490

rezerwacje.stt@gmail.com

Unser Angebot


Kicia Kocia ponownie na wielkim ekranie! Rezolutna kotka już po raz czwarty zaprasza do kin na seanse pełne humoru, emocji oraz codziennych przygód.

Takiej Uli jeszcze nie słyszeliście! Zapraszamy na koncert nowej jazzowo-elektronicznaej odsłony Uli!

To z pewnością najpopularniejsze i najbardziej lubiane dzieło J. Straussa. Historia pięknej Cyganki – Saffi i jej miłości do węgierskiego szlachcica - Barinkaya, stała się inspiracją dla wielu pięknych melodii oraz malowniczych scenerii.

Polub Nas


Angebote


Festiwal Globaltica 2024

Park Kolibki, Gdynia

GLOBALTICA to wyjątkowe wydarzenie w letnim kalendarzu imprez kulturalnych.

Skrzypek na dachu

Opera Lubelska

„Skrzypek na dachu” to jeden z najsłynniejszych musicali, którego fabułę oparto na prozie tworzącego w jidysz pisarza Szolema Alejchema.

Newsletter abonnieren

Erfahren Sie mehr aus unserem Newsletter über die beliebtesten Programme!

Achtung! Die Zeitbegrenzung des Kaufvorgangs läuft in Kürze ab!
geschätzte Zeit:
00:00

Posten im Warenkorb

insgesamt:


Die Zeitbegrenzung des Kaufvorgangs ist abgelaufen! Bitte stellen Sie Ihren Warenkorb erneut zusammen!