To oznacza, że czeka nas ogromna porcja historii i wiedzy zaszyte w kostium anegdoty i przypowieści w stylu niepowtarzalnym i niepodrabialnym.
Znane, lubiane hity neapolitańskie, najpiękniejsze przeboje melodii Wiednia, atrakcyjne fragmenty operetek i musicali składają się na ten czarujący program gali koncertowej w wykonaniu całego zespołu. Mistrzowi towarzyszą solistki Opery Śląskiej Aleksandra Stokłosa (sopran) i Renata Dobosz (mezzosopran) oraz Adam Żaak - baryton i kierownik muzyczny tego przedsięwzięcia artystycznego.
W programie będziemy mielo okazję podziwiać znakomitą parę baletową mistrzów tańca towarzyskiego, którzy w pięknych układach choreograficznych, prezentują, walca wiedeńskiego, tango argentyńskie, paso-doble, rumbę, foxtrot, czy marsza.
WYSTĄPIĄ:
WIESŁAW OCHMAN - tenor i prowadzenie
Aleksandra Stokłosa - sopran
Renata Dobosz - mezzosopran
Adam Żaak - baryton
MAESTRO! - WIESŁAW OCHMAN

Wybitny tenor polski. W młodości pragnął zostać malarzem. Uczęszczał do Liceum Plastycznego w Bolkowie na Dolnym Śląsku, które potem przekształcono w Technikum Zdobnictwa Ceramicznego i przeniesiono do Szczawna Zdroju. Szkołę średnią ukończył z wyróżnieniem i rozpoczął studia na Wydziale Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, gdzie w 1960 roku uzyskał tytuł inżyniera. Namówiony przez kolegów wystąpił na akademii, podczas której usłyszał go nauczyciel śpiewu prof. Gustaw Serafin. To zadecydowało o podjęciu przez śpiewaka studiów wokalnych. Otrzymał angaż w Państwowej Operze Śląskiej, gdzie występował przez kolejne trzy sezony. Jednocześnie kontynuował naukę muzyki i śpiewu u prof. Marii Szłapak. W 1963 roku przeniósł się do krakowskiego Teatru Operowego, a rok później do Teatru Wielkiego - Opery Narodowej. W listopadzie 1965 roku wystąpił jako Jontek w Halce Stanisława Moniuszki podczas inauguracji sceny narodowej po odbudowie. Tego samego roku zaśpiewał na warszawskiej scenie partię tytułową w Fauście Gounoda.
Występował na najważniejszych scenach operowych świata, m.in. w Państwowej Operze w Berlinie (Turiddu w Rycerskości wieśniaczej, 1967), na Festiwalu Operowym w Monachium (Alfred w Traviacie, 1967), w Hamburgu (Cavaradossi w Tosce, 1967), na Festiwalu w Glyndebourne (Leński w Eugeniuszu Onieginie i Tamino w Czarodziejskim flecie) oraz na Festiwalu w Salzburgu (partie mozartowskie), w Operze Paryskiej, operach w Chicago i San Francisco, mediolańskiej La Scali, operach w Barcelonie, Buenos Aires, Madrycie, Moskwie, Rzymie, Sewilli i Wiedniu. W 1975 roku zadebiutował na scenie Metropolitan Opera w Nowym Jorku partią Arriga w operze Nieszpory sycylijskie Giuseppe Verdiego. W późniejszych latach na nowojorskiej scenie wykreował role: Leńskiego w Eugeniuszu Onieginie, Dymitra Samozwańca w Borysie Godunowie, księcia Golicyna w Chowańszczyźnie, Borysa w Katii Kabanowej oraz Turiddu w Rycerskości wieśniaczej. Współpracował ze słynnymi orkiestrami i dyrygentami, jak: Wiener Philharmoniker i Berliner Philharmoniker pod dyrekcją Herberta von Karajana i Karla Böhma. Nagrał wiele płyt z muzyką oratoryjną dla najpoważniejszych firm fonograficznych: Deutsche Grammophon, Polydor, EMI, Decca, Supraphon, SONY, Polskie Nagrania i Muza.
Od 1999 roku Wiesław Ochman zajmuje się również reżyserią, współpracuje głównie z Operą Śląską w Bytomiu i Mazowieckim Teatrem Muzycznym Operetka im. Jana Kiepury w Warszawie. W 2008 roku Senat Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie przyznał Wiesławowi Ochmanowi tytuł dr honoris causa za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki oraz nieustanne promowanie nauk technicznych oraz Akademii Górniczo-Hutniczej. W maju 2009 roku Wiesław Ochman przewodniczył 1. Europejskiemu Konkursowi Tenorów w Sosnowcu. Artysta angażuje się również w działalność charytatywną. Podczas 50-letniej pracy artystycznej otrzymał wiele odznaczeń. Najważniejsze z nich to Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Tenor jest także Kawalerem Orderu Uśmiechu. Ogromną pasją Wiesława Ochmana jest malarstwo. Artysta prezentuje swoje prace na wystawach w kraju i za granicą.
16.10.2010 r. mistrz otrzymał kolejny tytuł dr honoris causa przyznany mu przez Akademię Muzyczną w Poznaniu za wybitne osiągniecia w kreacjach partii wybitnego polskiego tenora na największych światowych scenach operowych. Od kilku lat intensywnie reżyseruje spektakle operowe i operetkowe na różnych scenach w kraju między innymi w Operze Śląskiej w Bytomiu Don Giovanniego Mozarta, Traviatę Verdiego, Carmen Bizeta, Carewicza Lehara, Borysa Godunowa Musorgskiego, a ostatnio na jubileusz 65-lecia Opery Śląskiej Straszny Dwór Moniuszki. Przygotował też cieszącą się olbrzymim powodzeniem operetkę J. Straussa Zemsta Nietoperza na Warszawskiej scenie operetkowej, potem też słynną Krainę Uśmiechu Lehara w Operze na Zamku w Szczecinie, oraz piękny melodramat operowy Eugeniusz Oniegin Czajkowskiego na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi. Realizuje wiele koncertów okazjonalnych, festiwalowych, kośclelnych - w kraju i za granicą z różnymi orkiestrami filharmonicznymi, radiowymi i teatralnymi. Z Gliwicką Orkiestrą Festiwalową, jak i kwintetem smyczkowym „Camerata Impuls” wykonał kilkadziesiąt produkcji koncertowych w całym kraju i kilku państwach zachodnich, prezentując repertuar operowy, operetkowy - neapolitański i wiedeński oraz repertuar polskich pieśni Chopina, Moniuszki i innych twórców.
Znakomicie prezentował programy oratoryjne w wielu kościołach całej Europy, jak też słynny ulubiony koncert – Ave Maria w Muzyce. Jest wielokrotnie zapraszany przez Filharmonie w kraju na różne koncerty, szczególnie noworoczno-karnawałowe i inne, okazjonalne. Jego zadziwiająca forma wokalna, jak i malarska powodują, iż publiczność w kraju i za granicą stale domaga się jego występów oraz realizacji nowych spektakli teatralnych.
/-/ Stanisław Skulski