TAB’ Nowy początek

"Fundamenty ostatniej premiery Sopockiego Teatru Tańca to filozoficzno-psychologiczna plecionka zachodnich i wschodnich systemów: sufich, teorii czakr, wywodzącej się z hawajskiego szamanizmu huny czy hierarchii potrzeb Abrahama Maslowa. Sceniczną konsekwencją tych kontekstów jest przedstawienie, które w niezwykle intensywny, pulsujący wielością znaczeń sposób próbuje nakreślić uniwersalny wzór każdego istnienia. [...]
Anna Jazgarska dla teatralny.pl

 

Koncept, reżyseria, choreografia: Joanna M. Czajkowska
Współpraca choreograficzna: Joanna M. Czajkowska, Jan Górczak, Róża Kołoda, Jacenty Krawczyk, Wiktoria Elgas

Wykonanie: Joanna M. Czajkowska, Filip Wójcik, Róża Kołoda, Jacenty Krawczyk, Wiktoria Elgas
Obrazy będące bazą wizualizacji: Gertruda Kuziemska – Wilczopolska
Wizualizacje: Katarzyna Teresa Turowska
Muzyka: Mariusz Noskowiak feat. Magdalena Gruszczyńska (sopran), Jan Czerwiński (beatbox)
Kostiumy: Joanna M. Czajkowska,
Scenografia: Jacek Krawczyk
Światła: Mateusz Gierc

 

Natura materialna tab’ to w psychologii sufich, określenie na sumę zdolności psychicznych, z którymi przychodzimy na świat, a zatem głównie uwarunkowania odziedziczone po rodzicach i związane z przebiegiem ciąży. Cechy natury materialnej wywierają znaczący, ale nie jedyny wpływ na rozwój człowieka. Następne etapy według tej koncepcji, to Nafs, Serce, Duch, Świadomość Wewnętrzna oraz Najgłębsza Wewnętrzna Świadomość. Tab’ jest zatem punktem startu w rozwoju każdej jednostki. W spektaklu Sopockiego Teatru Tańca, pełni tę samą rolę – wyjścia do opowieści, czy raczej filozoficzno – fizycznych rozważań o rozwoju świadomości człowieka. Autorka koncepcji spektaklu pracując nad scenariuszem, zintegrowała ze sobą zachodnie i wschodnie systemy filozoficzno – psychologiczne. I tak, obok konceptu sufich, dużą inspiracją była piramida potrzeb Maslowa, czy system czakr – sieci energetycznych ośrodków w ciele, które są skorelowane zarówno z narządami (warstwa fizyczna ciała), jak sferą psychiczną i duchową człowieka. Inspiracją była także huna – tradycja hawajska.
Wizualnym partnerem wydarzenia są obrazy, związanej z Sopotem niemal całe życie, Gertrudy Kuziemskiej – Wilczopolskiej, które uruchamia wizualnie Katarzyna Teresa Turowskiej.