Dzieci śmieci

Kultowe dziwactwo. „Dzieci śmieci” to niezapomniana podróż do kina z dolnej półki pełna chybionych pomysłów i niewyjaśnionych producenckich decyzji. Tytułowi bohaterowie, antropomorficzne dzieci w koszach na śmieci, są groteskowym wytworem latach osiemdziesiątych.

Film to festiwal złych decyzji – od koszmarnych kostiumów, przez dziwaczne dialogi, aż po fabułę, która niezrozumiale łączy modę, walkę z przemocą i groteskowe monstra. Zaskakujący jest fakt, że taka ilość niezręczności zmieściła się w zaledwie stu minutach seansu. Świat stworzony przez reżysera Roda Amateau przypomina koszmarny sen, z którego nie da się obudzić, zmuszając widza do podróży przez labirynt złych pomysłów i rażących braków produkcyjnych. Jednak właśnie to czyni „Dzieci śmieci” filmem fascynującym. To kino tak złe, że staje się wyjątkowe, oferuje niezapomnianą podróż przez najbardziej pokręcone zakątki kinematografii. [Grzegorz Fortuna]