Closterkeller – koncert

CLOSTERKELLER

To czołowy przedstawiciel nurtu tzw. "klimatycznego" rocka, okrzyknięty mianem kultowej formacji na polskiej scenie muzycznej, którego liderką jest Anja Orthodox - jedna z czołowych, polskich wokalistek rockowych, obdarzona charakterystycznym głosem i charyzmą. Muzyka grupy jest bardzo zróżnicowana; od chorych, zimnofalowych brzmień, poprzez flirt z ciężkim metalem, aż do nieco "zakręconego" pop-rocka, a mocne akcenty stanowią monumentalne gotyckie kompozycje.

Po sześciu latach od ostatniego krążka ”Bordeaux”, zespół zapowiada wydanie jesienią tego roku, kolejnego, dziesiątego albumu studyjnego, którego wydawcą jest Universal Music Polska. Materiał został już zarejestrowany w studio „KULTOWE” Adama Toczko, który jest jednocześnie jego producentem muzycznym. Oficjalna premiera albumu „VIRIDIAN” odbędzie się 22 września 2017.

Będzie to pierwszy album w nowym, odmłodzonym składzie CLOSTERKELLER, gdzie w studio zadebiutował m.in. syn Anji Orthodox , perkusista Adam Najman. Obok nich zespół tworzą:  klawiszowiec Michał Rollinger, basista Aleksander Gruszka, oraz nowy, młody gitarzysta Michał Jarominek.

O nowym wydawnictwie liderka zespołu Anja Orthodox mówi:

„To kolejna kolorowa płyta  tym razem w zieleni, kolorze życia i nadziei. Część utworów na Viridian jest uporządkowaniem przeszłości, a część zupełnie nowych powstałych już w tym odmłodzonym składzie i te są moim zdaniem najlepsze co mnie bardzo cieszy. Przez to płyta jest szalenie zróżnicowana muzycznie od utworów miękkich do mocno rockowych. W tekstach poruszyłam głównie temat walki ognia z wodą gdyż w taki sposób toczyło się moje życie w ostatnich latach ale są też dwa teksty takie społeczno-polityczne oraz klimaty bajkowo-oniryczne czyli też duża różnorodność. Głos mi chodzi znakomicie, jeszcze nigdy tak sprawnie nie poradziłam sobie w studio, aż jestem zdziwiona. Po raz pierwszy oddałam produkcję w czyjeś ręce - chłopaków i naszego realizatora Adama. To jest wielki eksperyment ale w końcu bez takich rzeczy nie ma postępu toteż trzęsie mną ale trzymam twarz na kłódkę. No, tak... prawie!”.