Portret Polaka po szkodzie – TEATR DLA HOSPICJUM

Portret zbiorowy współczesnego Polaka, nakreślony w mniej znanych wierszach Jacka Kaczmarskiego. Kaczmarski okazuje się w nich błyskotliwym, niebanalnym diagnostą ludzkich słabości i polskich zawirowań historycznych, obyczajowych i światopoglądowych, pisarzem – o czym wie niewielu – niezwykle dowcipnym, którego twórcza osobowość jest o wiele bogatsza i bardziej wielowątkowa niż pokutujący stereotyp „barda Solidarności”.

Uwaga! Wieczór zaskoczeń i niespodzianek – nawet dla tych, którzy już widzieli i słyszeli! Oto przed nami odświeżona i udoskonalona odsłona programu: zobaczymy nowe twarze, usłyszymy kilka zupełnie nowych piosenek śpiewanych przez nowe głosy!

Myślałem zawsze, że to twórczość w sam raz na podniosłe szkolne akademie z okazji rocznic narodowych klęsk, ale nie na rozrywkowy wieczór w kawiarni. Myliłem się. Dzięki aktorskiej interpretacji i dowcipnym, zaskakującym aranżom Łukasza Matuszyka (na pianino, akordeon, puzon) utwory Kaczmarskiego nabrały kabaretowej lekkości. […]„Piękna Helena” mogła zrobić Kaczmarskiego „po bożemu”. Wolała go jednak ściągnąć z piedestału, odbrązowić, zaryzykować nawet profanację po to, by ludzie znów zaczęli uważnie słuchać, co martwy bard ma im do przekazania. […] Kaczmarski za życia mnie drażnił. Po śmierci wymiata.

Piotr Kanikowski, 24legnica.pl