Dżem – koncert jubileuszowy

Choć muzyczna Polska poznała Dżem na początku lat 80., korzenie grupy sięgają dużo, dużo głębiej. Aż do roku 1973, kiedy to raczej niezobowiązująco grywali ze sobą bracia Beno (gitara basowa) i Adam (gitara) Otrębowie, Paweł Berger (piano) i Aleksander Wojtasiak (perkusja).

I niewiele lub nic nie zmieniło dojście wokalisty (grającego na harmonijce) Ryszarda Riedla. Bo zespół ani nie miał stałej bazy, ani własnego repertuaru (na swoje potrzeby adaptując przeboje zachodnich mistrzów w postaci Cream, Santany czy Rolling Stones), ani nawet… nazwy. Dopiero gdy sytuacja zmusiła do zapełnienia wolnego miejsca na plakacie, stanęło na nazwie Jam (od jamowania). Polski zapis nazwy trafił się – zupełnym przypadkiem kierującym ręką organizatorki jednego z koncertów – w roku 1974.

Dżem nie miał też jeszcze jednej rzeczy – stałego składu. Spośród muzyków, którzy doszli na przestrzeni lat, najważniejszy okazał się Leszek Faliński. To on wraz z Riedlem stanowił wówczas siłę napędową zespołu. Oni dwaj komponowali pierwsze oryginalne utwory grupy (własny program wykluł się latem 1979 roku w mazurskich Wilkasach). To oni nalegali, by Dżem wziął udział w festiwalu w Jarocinie. I postawili na swoim.

Tak rozpoczęła się historia zespołu, który w pamięci fanów (i nie tylko) zapisał się na trwałe takimi przebojami, jak „Sen o Viktorii”, „Dzikość mego serca”, „Autsajder”, „Wehikuł czasu” czy „List do M.”.